Ekonomski sistem je skup metoda, tehnika i standarda koje jedno društvo koristi za proizvodnju dobara i usluga, njihovu distribuciju i potrošnju. Svi ekonomski sistemi bi se mogli podvesti pod jednu od sljedeće četiri kategorije:
- tradicionalna,
- komandna,
- tržišna, i
- mješovita ekonomija.
U tradicionalnim ekonomijama gdje se zadovoljavaju osnovne potrebe ljudi, ekonomske odluke diktiraju običaji, tradicija i uvjerenja. Osnovni načini privređivanja su poljoprivreda, stočarstvo, lov i ribolov. Viška proizvodnje skoro da i nema, a razmjena dobara se vrši trampom. Klasičan primjer tradicionalne ekonomije jesu domorodačka plemena Aboridžini u Australiji.
Drugi oblik ekonomskog sistema je komandna ekonomija u kojoj se odluke poput cijena dobara i usluga i nadnica donose intervencijom države. Večina dobara je u vlasništvu države. Primjer ovakvog ekonomskog sistema jeste Sovjetski Savez (SSSR), Kina, Kuba i Sjeverna Koreja u kojima je zastupljen socijalizam.
Tržišna ekonomija ("laissez-faire") se zasniva na zakonu ponude i potražnje i ona kao takva predstavlja jedan teorijski model koji nigdje na svijetu ne postoji u svom čistom obliku bez uplitanja vlade. Cijene se formiraju na osnovu ponude i potražnje, a vlasništvo je uglavnom privatno. Približan primjer zemlje sa tržišnom ekonomijom jesu Sjedinjene Američke Države (SAD) i Hong Kong sa kapitalizmom kao društveno-ekonomskim uređenjem.
Mješovita ekonomija jeste upravo kombinacija komandne i tržišne ekonomije. Zastupljena je u većini razvijenih zapadno-evropskih zemalja, a kao tipičan primjer se mogu navesti Engleska, Francuska i Njemačka sa demokratskim uređenjima.